KICK MANIA

این روزها که دنیا درگیر ویروس منحوس کرونا شده است بیشتر از هروقت دیگری آدم ارزش بعضی چیزها را می‌فهمد. چیزهایی ساده مانند دست دادان و روبوسی یا همنشینی با دوستان یا غذاخوردن در یک ساندویچی و...
برای من یکی که ارزشهایم در زندگی دوباره اولویت بندی شد. اگر من جزو بازماندگان این اپیدمی‌باشم دیگر ذهنم را درگیر چیزهای بیخودی نخواهم کرد دیگر بیش از اندازه موضوعات پیش پا افتاده را جدی نخواهم گرفت سعی خواهم کرد بیشتر یاد بگیرم بیشتر لذت ببرم کارهای عدی که تبدیل به عادت شده اند مانند قدم زدن تا محل کار یا خرید کردن را با حضور ذهن و اشتیاق در لحظه انجام خواهم داد نه اینکه بخواهم ابر انسان بشوم یا وزیر و وکیل و تاجر نه! فقط می‌خواهم از این به بعد در لحظه با لذت و اشتیاق زندگی کنم و فقط همین و بس.

light up a cigarette put on your head set make it at high level then play a heavy methal and enjoy the maddness. close your eyes feel the battle starts the straight pounches hits your noise the you shake like a missed dancer tears findig the way of the eye corner more blind you are you are on your own feet challenging you see nothing but feeling the battle that starts ringing bells screamers aroun you need focous and focous you get far while they come near no pla fist between that myth you hear a voice a frequnce makes you calm you just get to run harder up stop the brain cod and enjoy dinner....than ever just it stsrts again

انگاری که بر روی تمام احساسات خوشایندم پرده‌‌‌ای تیره و تار کشیده باشند